Wietske
Wietske had slechts een haar en die bezorgde haar een hoop kopzorgen. De haar was stevig, lang en donker maar zat niet in het midden van haar hoofd. Hij zat iets naar rechts, waardoor zij hem alleen zag als zij at of las. Soms hield zij hem tussen duim en wijsvinger en maakte er een touwtjespringbeweging mee, dan kreeg zij een goede bui. Als zij zich slecht voelde, spande zij de haar strak naar voren en voelde dan een scherpe prik in haar hoofd. Zij trok dan expres zo hard dat de haar net niet los liet.
Soms stond zij huilend voor de spiegel om iets van haar kapsel te maken. Zij had al eens de eerste tien centimeter van de haar plat naar het midden van haar hoofd gelijmd, zodat het iets op een paardestaart leek en er toen een grote witte strik in gemaakt. De lijm was al snel gaan barsten en toen was de strik opzij gewaaid, waardoor zij de prik van de boze bui voelde.
Op het moment dat lang haar niet meer in de mode was, durfde Wietske niet naar de kapper te gaan. Zij pakte zelf een schaar en haalde er eerst een centimeter af, die zij op een krant legde. Zij keek in de spiegel en zag bijna geen verschil. Zo knipte zij telkens een centimeter af en legde die bij de andere centimeters op de krant.
Toen zij al dertig haren had geknipt, kon zij haar haar niet meer zelf van opzij zien. Zij legde de schaar weg en kreeg zin in touwtjespringen voor de goede bui. Het lukte haar niet een boogje te krijgen waardoor zij harder aan de haar ging trekken.
Door de prik in haar hoofd voelde zij zich slechter dan ooit, omdat zij niet meer zelf kon zien waar de pijn van-daan kwam. Woedend rukte zij nu te hard aan de haar die" plok" zei en met een wit worteltje los sprong. Wietske keek naar haar metgezel die nog zo'n tien centimeter lang was. Zij verdeelde die laatste tien centimeters in even grote stukjes en legde die bij de andere op de krant. Al met al best een mooi bosje haar. Zij deed de haartjes in een doosje en zette die op de kaptafel. Het witte worteltje nam ze op met een pincet en legde het op een schoteltje om het niet te verliezen.
Uit de schuur haalde zij een bloempot met wat potaarde en pootte het worteltje zorgvuldig. Ze stak er een kartonnetje bij in met daarop een foto van het haar van Claudia Schiffer.