Man met het houten hoofd
De man met het houten hoofd blies een kegeltje houtmeel van zijn bureau.
Het fijne stof veroorzaakte een prikkelend gevoel in zijn neus waardoor hij in een niesbui belandde. Nadat de niesbui was overgedreven vroeg hij zijn secretaresse 5 liter houtwormbestrijdingsmiddel te halen omdat hij last had van een knagend gevoel in zijn hoofd.
Toen de secretaresse terug gekomen was met de bestelling sloeg de man een kappersovergooier over zijn schouders, ging voor een spiegel zitten en gelastte haar zijn hoofd grondig in te smeren met het middel. De eerste laag verdween vliegensvlug in de poriën, waardoor zij direct een nieuwe laag kon aanbrengen.
Het humeur van de man met het houten hoofd knapte zienderogen op, temeer daar zijn wit uitgeslagen kop de teinte had gekregen van een gezond gepolitoerd meubelstuk.
Hij hield zijn adem in om te horen of het knagen was opgehouden. Hij hoorde alleen de vertrouwde zoemtoon zodat hij zijn werk ongestoord kon hervatten.
"Waar waren we gebleven Erica?"
"Bij: Alhoewel onze uitstekende bedrijfsresultaten geen aanleiding geven tot grootschalige veranderingen zien wij ons toch genoodzaakt het hoofd te bieden aan de hoogste bieder."
"Goed, ga maar verder met: Het hoofd is momenteel in optimale staat, na enkele interne problemen. Wij hebben de foto's van u en uw gezin doorgenomen en u lijkt ons een betrouwbaar doorsnee gezinshoofd, met alle gezichtsuitdrukkingen die nodig zijn voor een gezond werkklimaat. Om een en ander af te handelen nodigen wij u uit vrijdag de zes en twintigste van deze maand langs te komen. Hoogachtend......
P.s. het spreekt vanzelf dat u de hoogste bieder was."
Vrijdag de zes en twintigste kwam de heer W. glimlachend het bureau van de man met het houten hoofd binnen.
"In werkelijkheid is uw hoofd nog beter dan op de foto," zei de man.
De heer W. bekeek het glanzende hoofd van de zaak waarop hij zijn bod had uitgebracht. Het zou uitstekend staan bij zijn meubilair en zijn gezin; bovendien kreeg hij nu zelf een topfunctie.
Onder de ogen van de secretaresse ruilden de mannen hun hoofden en beklonken de zaak met een glas champagne.
Toen mevrouw W. haar man terugzag met het glanzende gepolitoerde nieuwe hoofd kneep ze in haar handen van verukking.
's Nachts in bed werd zij wakker van een knagend geluid in de slaapkamer.
Zij knipte het nachtlampje aan en keek in het slapende gezicht van haar man. Zij tikte met haar trouwring op het houten hoofd. Het klonk massief en kostbaar.
Haar man tilde zijn hoofd op en zei: "Komt u binnen!"