Home
Werkwijze
Tekeningen
Schilderijen
Korte verhalen
Correspondentie
Design
Huisraad
CV
Publicaties
Contact
Exposities
Archief
|
|
Douane
"Heeft u iets aan te geven?" vroeg de douane.
"Inderdaad." zei de reiziger en gaf hem een pakje.
"Wat zit daar in?" zei de douane.
"Maak maar eens open, het is een verrassing."
De douane opende het pakje en keek blij verrast,"Nee maar, een paspoort !
Voor mij?"
"Kijk maar eens van wie die is." De douane bladerde in het boekje en bekeek de foto.
"Bent u dat, dat zou je niet zeggen, zeker van lang geleden?".
"Valt wel mee, vorige zomer, toen had ik nog een baard en blond haar, maar kijk de neus en de ogen zijn nog hetzelfde. De reiziger wees ter verduidelijking zijn neus en ogen aan.
"Ja nu zie ik het", zei de douane. "Mag ik dit paspoort houden? U heeft er toch niets meer aan".
"Ik had het toch al voor u ingepakt? 'T is een cadeautje."
De douane bedankte en gaf de reiziger een teken dat hij door kon rijden.
De reiziger reed 100 meter verder en parkeerde zijn auto bij het grenswisselkantoor. Toen hij aan de beurt was, legde hij een pakje in de roulette voor de verbaasd kijkende cassière. "Wat is dit ?" vroeg de cassière. " Maak maar eens open, het is een verrassing". Ze maakte het pakje open en bloosde gegeneerd. "Een trouwring? Wat moet ik daarmee? Dit is een grenswisselkantoor, geen stadhuis"
"Pas hem nou eerst maar eens ". De vrouw paste de ring en bekeek haar hand van verschillende kanten.
"Nou", zei de man, niet slecht hè? Ik zou U willen wisselen voor mijn vrouw, 't is een gunstige dagkoers".
De vrouw sloot het loket en liep met de reiziger mee naar de parkeerplaats. Hij opende het portier van zijn auto en zei tegen zijn vrouw: "'T is gelukt, je kunt uitstappen ".
De cassière ging op de plaats van de vrouw zitten.
Toen ze wegreden keek de reiziger in de achteruitkijkspiegel en zag zijn vrouw zonder om te kijken naar het grenswisselkantoor lopen. |
< > |